* συνταγματάρχη Sir Frederick Stoven (το σωστό είναι Stovin), όπου του ζητεί να παρέμβει στις τουρκικές αρχές  για να αφεθούν ελεύθεροι ορισμένοι Έλληνες που επέβαιναν σε Ιόνιο σκάφος, το οποίο αιχμαλωτίστηκε εν πλω από τους Τούρκους και οδηγήθηκε στην Πάτρα. Ο Μπάιρον πληροφορεί τον Βρετανό αξιωματούχο ότι με δική του παρέμβαση αφέθηκαν ελεύθεροι από τους Έλληνες  εικοσι οκτώ Τούρκοι αιχμάλωτοι. Λεπτομέρειες του περιστατικού δεν γνωρίζουμε από άλλη πηγή, ούτε πια ήταν η αντίδραση του Τοποτηρητή, ο οποίος, σε αντίθεση με τον θερμό φιλέλληνα συνάδελφό του Charles James Ναpier, Τοποτηρητή της Κεφαλονιάς, ήταν απολύτως ευθυγραμμισμένος με την ανθελληνική πολιτική του Μαίτλαντ. Ωστόσο, όταν ο Μπάιρον έφτασε στο λιμάνι της Ζακύνθου στις 29 Δεκεμβρίου 1823 με δυο μικρά σκάφη υπό Ιόνια σημαία, δέχθηκε επί του σκάφους του την φιλοφρονητική επίσκεψη του Stovin, ο οποίος του πρόσφερε φιλοξενία στο νησί. Ο ποιητής όμως δεν αποβιβάστηκε, μη θέλοντας να καθυστερήση την αναχώρήσή του για το Μεσολλόγι…Η τυπική διατύπωση και ο τόνος της επιστολής φανερώνουν ότι οι σχέσεις τους ήσαν ψυχρές. Ο Μπάιρον μάλλον αμφέβαλε για την ανταπόκριση του Stovin στο ανθρωπιστικό αυτό αίτημα, διότι ασφαλώς γνώριζε – και το υπαινίσσεται – τις “άψογες” σχέσεις του Stovin και των υφισταμένων του με τους Τούρκους και ιδιαίτερα με τον Γιουσούφ Πασά της Πάτρας, τα μπρίκια του οποίου μπαινόβγαιναν  ελεύθερα στο λιμάνι της Ζακύνθου, για προμήθειες και intelligence…

 Η ύπάρξη της επιστολής και μικρό απόσπασμα από το περιεχόμενό της ήσαν γνωστά από καιρό,  αλλά το αυτόγραφο ελάνθανε. Ανακαλύφθηκε προ πενταετίας και  φυλάσσεται  στην περίφημη Συλλογή του Robert H. Taylor, του Πανεπιστημίου του Princeton. Η επιστολή πρωτοδημοσιεύθηκε ολόκληρη στην Byron Journal  36, Νο.2, σσ. 144-145, 2008. Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο σε μεταγραφή του Andrew Stauffer:

                                                                      Messolonghi, March 8th 1824

Sir,

     I have to apologize for the liberty I take in addressing you – but I hope that the motive may be partly my excuse.

     Some Greeks have applied to me to endeavour to interest your feelings on behalf of their relatives who were taken in an Ionian boat and carried off to Patras. – The circumstances of their being taken in an Ionian boat is that  on which their hope is chiefly grounded. It would be an act of humanity if the release of these poor people could be obtained or at least their lives spared, and I think that the request might be made with some hope of success – as I lately sent back to Preveza and Patras eight and twenty Turkish prisoners whom the Greeks gave up at my insistence.

   The request would come with  a much greater prospect of success from your Excellency – as “One in Authority” and for many other reasons – which need not be explained; – it would also be very much for the benefit of both sides – if they could be induced to conduct themselves with some regard to the laws of war – or any laws whatsoever.

   But I am perhaps requiring from you an improper interference – if so – pray excuse me – or indeed – excuse me at any rate for intruding on your time and avocations. I have the honour to be with great  respect  

        Yr. most obedt.

                      very humble Servt.

                              Noel Byron  

  To H. E.

  Sir F. Stoven,

   &c, &c, &c, Zante.

   P.S. I beg leave to add that I do not address this request to you in an official capacity – but in the hope – that perhaps your private and personal influence could be exerted in some way in favour of the applicants. Their names are enclosed.