Μολονότι δεν έχω διάθεση και χρόνο που να μου επιτρέπει να ασχοληθώ με τα αυτοδιοικητικά προεκλογικά δρώμενα της ιδιαίτερης πατρίδας μου, δεν σας κρύβω ότι τρίβω τα μάτια μου διαβάζοντας σε ζακυνθινή εφημερίδα την προγραμματική διακήρυξη υποψηφίου Δημάρχου μας, ο οποίος υπόσχεται την “Δημιουργία Μουσείου Ελληνικής Γλώσσας” στην πατρίδα του Σολωμού! Δεν ξέρω τί ακριβώς εννοεί και αν θα πρέπει να αρχισω να χοροπηδώ από χαρά ή βουρλησία! Το πρώτο που θα πω είναι: Μπράβο στον ρέκτη υποψήφιο και στους πολιτιστικούς συμβούλους του! Διέγνωσαν την ανάγκη και σπεύδουν να ανταποκριθούν. Πράγματι, στη Ζάκυνθο η Ελληνική γλώσσα συρρυκνώνεται. Το 40% του μόνιμου πληθυσμού του νησιού έχει άλλη μητρική γλώσσα… Ποιός φταίει γι αυτό είναι και δεν είναι του παρόντος…(Ασχολείται με αυτό η Δικαιοσύνη, που δεν φαίνεται να έχει μεγάλη πρεμούρα). Ανάγκη λοιπόν να βάλουμε τα Ελληνικά στο Μουσείο το ταχύτερο, γιατί χανόμαστε! Η εκ πρώτης όψεως καινοτόμος και πρωτάκουστη αυτή πρόταση, ίδρυσης “Μουσείου Ελληνικής Γλώσσας” στο Τζάντε, είναι στην ουσία ένα ακόμη αστείο ή ευτράπελο στην παρούσα συγκυρία. Και όχι μόνον…
Εκείνο που απαιτείται και επείγει είναι να μας πουν οι υποψήφιοι Δήμαρχοι τί σκοπεύουν να πράξουνγια να επαναλειτουργήσει το περίφημο Μουσείο Μεταβυζαντινής Τέχνης της Ζακύνθου, που παραμένει κλειστό και που καταστρέφονται οι καλλιτεχνικοί θησαυροί του από την μούχλα και την έλλειψη κλιματισμού – ένα τεράστιο πολιτιστικό έγκλημα των ημερών μας. Να μας πουν ακόμη με ποιό τρόπο θα ενισχύσουν το Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, που φυτοζωεί χωρίς πόρους, και τί σκέπτονται για την αξιοποίηση και επαναλειτουργία της πλουσιώτατης σε βιβλία και αρχεία πρώην Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ζακύνθου. Υπάρχουν και άλλα πολιτιστικά ζητήματα στη Ζάκυνθο που απαιτούν λύση. Όσο για την Ελληνική Γλώσσα, αλλοίμονο άν έχει φτάσει η ώρα για να μπει στο Μουσείο. Ας σοβαρευτούμε. Το “Μπορούμε όλοι μας” – όπως λέει και στην προγραμματική διακήρυξή του ο αγαπητός συμπατριώτης υποψήφιος Δήμαρχος…