* Ποίημα αγνώστου στιχουργού για τα είδη σταφυλιών που υπήρχαν στην Ζάκυνθο στις αρχές του 17ου αιώνα. Το διέσωσε από χειρόγραφο κώδικα ο αξιομνημόνευτος Μητροπολίτης Ζακύνθου Νικόλαος Κατραμής (1820-1886), το οποίο και συμπεριέλαβε στο περίφημο έργο του ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΑΝΑΛΕΚΤΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ (1880). Το αναδημοσίευσε ο αείμνηστος Γιάννης Χρυσικόπουλος στο βιβλίο του ΣΠΟΝΔΗ ΣΤΟ ΔΙΟΝΥΣΟ (Ζάκυνθος 2008), με τον τίτλο “Δημοτικό”, που δεν είναι όμως ακριβές, διότι δεν έχει διασωθεί στη λαϊκή προφορική παράδοση, ούτε και το γνωρίζουμε από άλλη πηγή. Είναι δε αξιοθαύμαστο ότι τα περισσότερα από αυτά τα είδη καλλιεργούνται ακόμη και σήμερα στη Ζάκυνθο Το δανειζόμαστε από τον Κατραμή, διατηρώντας την ορθογραφία:
“ Σταφύλια μες τη Ζάκυθο είναι ο Κοζανίτης,
Μυγδάλι, Φλέρι, Ραζακιά, Χλώρα και Μορωνίτης,
Λαρδέρα και Σκυλόκλημα, Βοήθαμος, Φτερουγάτης,
Τραγάνα, Πετροκόριθο, Παύλος και Χουχουλιάτης.
Αλλ’ είν’ τα ομορφήτερα Ρομπόλα κι Αητονίχι,
Μοσκάτο, Αμπελοκόριθο, Φτάκιλος και Ξυρίχι.
Κατζακούλιας, Κοντοκλάδι, Κακοτρύγι, Βωϊδομάτης,
Γλυκερύθρα, Λιανόροϊδι, Γουστουλίδι κι Αγουστιάτης,
Γλυκοπάτι, …. Βόσος και το Κουτζουμπέλι,
Και το Νύχι του Κοκόρου που στολίζει το αμπέλι.
Ύστερα απ’ όλα τούτα έρχεται ο Σκυλοπνίχτης.
Μα ‘κειός πούλα τα φουμίζει ειν’ ο κόκκινος Ροϊδίτης.
1601 Οκτωβρίου 5 έγραψα το παρό”.
katalogia 