1.-‘Αλλος τρώει κι άλλος τρέφεται.
2.- Απεικάζεις Γιακουμή;
– Απεικάζω, μόνε – μη.
3.-Άνεμος που δεν μποδίζει,
άφησέ τον κι ας βουϊζει.
4.-Γάμος δίχως αρεσκιά δε ντουράει.
5.- Κόκκινη αυγή,
κοντινή βροχή.
6.- Όπ’ αγροικάει του παλαβού,
ούφου – ντουλούφου πάει.
7.- Όπου φόβος για τη χύτρα,
ούλοι σγόμποι κι άλαλοι.
8.- Όσα φέρνει ο Μυριδάκης,
δεν τα φέρνει ο Μπεναρδάκης.
9.- Σε παπά και χωροφύλακα
να κάνεις τον καμόνο.
10.- Στον φιλόξενο τον τόπο,
κάθε ξένος μάλαμα.
11.- Τη λυγερή στον Κηλιγά
κι τσι Αλυκές μποστάνι.
12.- Τί ζευγάς, τί τσουρλαμπάτες.
13.- Τουρκοπούλα στο ληνό
κι αητονύχι στο τραπέζι .
14.- Χύθ’ η μαγειριά μας,
πά’ η κουμπαριά μας.
////////////////////////////////////////////////////////////
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. απεικάζω: εικάζω, νοώ. μόνε -μη: λιγάκι. 4. αρεσκιά: προικοσύμφωνο. 6. ούφου – ντουλούφου:κακή κακώς, κατά διαβολου. 7. σγόμποι: καμπούρηδες. 8. Μυριδάκης (Μιχαήλ), βουλευτής Ζακύνθου στις δεκατίες 1950 και 1960, φημισμένος για τα ρουσφέτια και τις εξυπηρετήσεις που πρόσφερε. Μπεναρδάκης: άρχοντας.9. καμόνος: αυτός που υποκρίνεται οπως δεν γνωρ’ιζει ή/και δεν καταλαβαίνει. 11. Κηλιγάς (ο): τοπωνύμιο και λόγγος στο χωριό Καταστάρι, όπου παλαιότερα δε κατοικούσε κανείς. Αλυκές: όπου τα ” τηγάνια” παραγωγής αλατιού. Λέγεται για κάτι εκ των πραγμάτων αδύνατον.12. τσουρλαμπάτες: παλαιότερα ρασοφόρος αναγνώστης. 13. Είδη σταφυλιών στη Ζάκυνθο. Το πρώτο κατάλληλο για κρασί και το δεύτερο επιτραπέζιο.
*Επιλογή από την ανέκδοτη συλλογή
του Σαράντη Αντίοχου.