“[…]ακούω του λυσσώντος ανέμου την ορμήν […]
ακούω το φύσημα του ανέμου, οπού περνώντας
εις τα κατάρτια ανάμεσα και εις τα σχοινία σχισμένος
βιαίως σφυρίζει […] ακούω την θάλασσα, οπού
ωσάν μέγα ποτάμι, ανάμεσα εις τους βράχους
κτυπώντας μυρμυρίζει γύρω εις τα σκάφη […]
ώ δεν ακούω παρά τον άνεμον
και τους χειμάρους […]”.