Monthly Archives: February 2017
ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ – της μορέτας!
Διαβάζω σε παλαιά ζακυνθινή εφημερίδα τούτη την επίκαιρη είδηση:
“Οι κορυφαίοι της τελευταίας Μασκαράτας θα παρελάσουν εφέτος χωρίς προσωπεία. Η μορέτα απαγορεύθηκε γιατί οι επιφανείς “ντετόροι” την θεωρήσανε, ειλικρινέστατα, σαν επιπλέον μπαρμπούτωμα”. Τέλειο! Δηλαδή, οι “κορυφαίοι” γνωστοί μασκαράδες δεν χρειάζονταν επιπλέον μασκάρεμα!
ΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΔΟΦΟΡΕΙ κανείς δεν πάει να πει ότι πρέπει νά ‘ναι Καρναβάλι! Στον καιρό της Βενετοκρατίας λέει “… επετρέπετο κατά πάσαν ώραν του έτους και της ημέρας, αλλ’ ένεκα επισυμβάντων σκανδάλων απηγορεύθη αυστηρώς τούτο, ιδίως δια τους επαίτας και τους κατά την νύκταν περιπλανωμένους. Επετρέπετο όμως γενικώς τούτο άπό του Αγίου Ιωάννου, μετά τα Θεοφάνεια, μέχρι της τελευταίας Κυριακής της Τυρινής, ότε γυναίκες (ή μάσκαρες) και άνδρες (ή ντετόροι), μετημφιεσμένοι και φέροντες προσωπείον (ή μορέτα) περιήρχοντο τας διαφόρους της πόλεως οδούς, αι μεν μεταβαίνουσαι εις τας λέσχας (καζίνα και φεστίνια), οι δε παριστώντες καθ’ οδόν διαφόρους κωμωδίας, εν αις την Γαϊδουροκαβάλαν, την…
View original post 196 more words
Ζακυνθινό λαϊκό θέατρο*
Διεθνές Συμπόσιο Λαϊκού Θεάτρου, Ζάκυνθος Αύγουστος 1977.
Από αριστερά: W. Puchner, Αικατερίνη Κουμαριανού, Ν. Παναγιωτάκης,
Σαράντης Αντίοχος, V. Rotolo.
* μια άγνωστη παραλλαγή της Ομιλίας “Χρυσαυγή”
CHRYSAYGI – Α
Οι μάσκες είναι της Κατερίνας Χαριάτη, για τις παραστάσεις της “Χρυσαυγής”
στο πλαίσιο της Διεθνούς Συνάντησης Μεσαωνικού και Λαϊκού Θεάτρου
Ξάνθιππος
Φίσκος
Κριτής
‘Ενα αυτόγραφο ποίημα του Κώστα Μόντη*
*”Δεύτερη Παρουσία “
(από το Αρχείο του Σαράντη Αντίοχου)
ΖΑΚΥΝΘΙΝΑ: Διαδρομές πολιτισμού
Με χαρά λάβαμε το νέο βιβλίο της Ελένης Δημάκου, Διαδρομές ΙΙ, που είχε την καλωσύνη να μας στείλει η συγγραφέας του, την οποία και ευχαριστούμε θερμότατα. Πρόκειται για τον δεύτερο, με τον ίδιο τίτλο, τόμο επιφυλλίδων της, που δημοσιεύθηκαν στην Ζακυνθινή εφημερίδα ΕΡΜΗΣ, την περίοδο 2012-2019, με ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων πολιτισμικού και πολιτιστικού περιεχομένου.Η συγγραφέας αναπτύσσει τα θέματά της με λόγια δεξιοσύνη, επαρκή γνώση, κριτική οξυδέρκεια και ουμανιστικό αίσθημα, όπως ακριβώς και στο πρώτο τόμο.
Στη συνέχεια, ας μας επιτραπεί να θυμίσουμε τη σύντομη παρουσίαση του προηγούμενου βιβλίου της στο παρόν ιστολόγιο. Τα σχόλια μας εκείνα ισχύουν και για την παρούσα έκδοση:
katalogia 