Η εμμονή του κυρίαρχου “νεοφιλελευθερισμού” και των θεσμικών του οργάνων, με πρώτο το περιβόητο IMF, στην εφαρμογή προκρούστειων μεθόδων για την προσαρμογή των κοινωνιών στο ΑΙΤΙΑΤΟΝ, αγνοώντας σκανδαλωδώς το ΑΙΤΙΟΝ, επιβεβαιώνει την καινοφανή ιδεολογία της πλήρους αναίρεσης του ανθρωπισμού προς όφελος της συστημικής ασυδοσίας και καταδυνάστευσης της ανθρωπότητας, με τη συνδρομή και των νέων τεχνολογιών. Η ελευθερία για την οποία κόπτονται σήμερα οι “νεοφιλελεύθεροι” είναι το δόγμα της “ελεύθερης αγοράς” και δεν έχει σχέση με την έννοια της ελευθερίας που κληροδότησε στον Δυτικό πολιτισμό ο παραδοσιακός φιλελευθερισμός.