RSS

Category Archives: Byron

Romantic Byron: His Last Visit to Arquà Petrarca with Teresa Guiccioli (1819)

Letters from the exile


Countess Teresa Guiccioli

After his visits to Arquà in 1813 and 1818 (see my previous post here), Lord Byron returned to this beautiful village a fourth time, even though he didn’t write about this in his letters and journals. His last visit was in fact described by his mistress, Teresa Guiccioli, in Vie de Lord Byron en Italie (there are different versions of this book), where she recounted their itinerary through the lanes of the village, as well as their homage to Petrarch’s House and mausoleum. Teresa passionately wrote her memories, remembering how Byron admired the landscape, the view to the long plain and the plantations surrounding the Euganean Hills.

It was in September 1819, on their way back to Venice from Ravenna, that the two decided to diverge to Arquà. Teresa’s description is really moving and the tone hides a nostalgic memory of the happy moments spent…

View original post 1,341 more words

 
Leave a comment

Posted by on September 10, 2019 in Byron

 

Tags:

Mια επιστολή του Μπάιρον προς τον Βρετανό Τοποτηρητή της Ζακύνθου / Byron´s letter to British governor of Zante *

Byron - The Byron Journal 41 No. 2 2013

* συνταγματάρχη Sir Frederick Stoven (το σωστό είναι Stovin), όπου του ζητεί να παρέμβει στις τουρκικές αρχές  για να αφεθούν ελεύθεροι ορισμένοι Έλληνες που επέβαιναν σε Ιόνιο σκάφος, το οποίο αιχμαλωτίστηκε εν πλω από τους Τούρκους και οδηγήθηκε στην Πάτρα. Ο Μπάιρον πληροφορεί τον Βρετανό αξιωματούχο ότι με δική του παρέμβαση αφέθηκαν ελεύθεροι από τους Έλληνες  εικοσι οκτώ Τούρκοι αιχμάλωτοι. Λεπτομέρειες του περιστατικού δεν γνωρίζουμε από άλλη πηγή, ούτε πια ήταν η αντίδραση του Τοποτηρητή, ο οποίος, σε αντίθεση με τον θερμό φιλέλληνα συνάδελφό του Charles James Ναpier, Τοποτηρητή της Κεφαλονιάς, ήταν απολύτως ευθυγραμμισμένος με την ανθελληνική πολιτική του Μαίτλαντ. Ωστόσο, όταν ο Μπάιρον έφτασε στο λιμάνι της Ζακύνθου στις 29 Δεκεμβρίου 1823 με δυο μικρά σκάφη υπό Ιόνια σημαία, δέχθηκε επί του σκάφους του την φιλοφρονητική επίσκεψη του Stovin, ο οποίος του πρόσφερε φιλοξενία στο νησί. Ο ποιητής όμως δεν αποβιβάστηκε, μη θέλοντας να καθυστερήση την αναχώρήσή του για το Μεσολλόγι…Η τυπική διατύπωση και ο τόνος της επιστολής φανερώνουν ότι οι σχέσεις τους ήσαν ψυχρές. Ο Μπάιρον μάλλον αμφέβαλε για την ανταπόκριση του Stovin στο ανθρωπιστικό αυτό αίτημα, διότι ασφαλώς γνώριζε – και το υπαινίσσεται – τις “άψογες” σχέσεις του Stovin και των υφισταμένων του με τους Τούρκους και ιδιαίτερα με τον Γιουσούφ Πασά της Πάτρας, τα μπρίκια του οποίου μπαινόβγαιναν  ελεύθερα στο λιμάνι της Ζακύνθου, για προμήθειες και intelligence

 Η ύπάρξη της επιστολής και μικρό απόσπασμα από το περιεχόμενό της ήσαν γνωστά από καιρό,  αλλά το αυτόγραφο ελάνθανε. Ανακαλύφθηκε προ πενταετίας και  φυλάσσεται  στην περίφημη Συλλογή του Robert H. Taylor, του Πανεπιστημίου του Princeton. Η επιστολή πρωτοδημοσιεύθηκε ολόκληρη στην Byron Journal  36, Νο.2, σσ. 144-145, 2008. Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο σε μεταγραφή του Andrew Stauffer:

                                                                      Messolonghi, March 8th 1824

Sir,

     I have to apologize for the liberty I take in addressing you – but I hope that the motive may be partly my excuse.

     Some Greeks have applied to me to endeavour to interest your feelings on behalf of their relatives who were taken in an Ionian boat and carried off to Patras. – The circumstances of their being taken in an Ionian boat is that  on which their hope is chiefly grounded. It would be an act of humanity if the release of these poor people could be obtained or at least their lives spared, and I think that the request might be made with some hope of success – as I lately sent back to Preveza and Patras eight and twenty Turkish prisoners whom the Greeks gave up at my insistence.

   The request would come with  a much greater prospect of success from your Excellency – as “One in Authority” and for many other reasons – which need not be explained; – it would also be very much for the benefit of both sides – if they could be induced to conduct themselves with some regard to the laws of war – or any laws whatsoever.

   But I am perhaps requiring from you an improper interference – if so – pray excuse me – or indeed – excuse me at any rate for intruding on your time and avocations. I have the honour to be with great  respect  

        Yr. most obedt.

                      very humble Servt.

                              Noel Byron  

  To H. E.

  Sir F. Stoven,

   &c, &c, &c, Zante.

   P.S. I beg leave to add that I do not address this request to you in an official capacity – but in the hope – that perhaps your private and personal influence could be exerted in some way in favour of the applicants. Their names are enclosed.

 
1 Comment

Posted by on February 8, 2014 in Byron, Zante

 

Tags: , ,

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΑΪΡΟΝ / BYRON’S WAR*

BYRON´S WAR

Roderick Beaton

 Byron’s War- Romantic Rebellion, Greek Revolution

Cambridge University Press, 2013.

*Βιογραφική μονογραφία από τον γνωστό νεοελληνιστή Roderick Beaton, διευθυντή του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του King´s College του Λονδίνου. Με βάση την τεράστια αγγλόφωνη γνωστή βιβλιογραφία αλλά και στοιχεία από παλαιότερες και πρόσφατες ελληνικές πηγές και εκτιμήσεις, ο συγγραφέας μελετά διεξοδικά τον ρόλο του Μπάιρον  στην Ελληνική Επανάσταση, ανατρέποντας κάποιους μύθους και απλοποιημένες ή και μεροληπτικές προσεγγίσεις. Το αποτέλεσμα είναι οχι μια ακόμη βιογραφία του θρυλικού φιλέλληνα ποιητή, αλλά μια τεκμηριωμένη και ουσιαστική επανεκτίμηση της προσφοράς του Μπάιρον στην υπόθεση της ελληνικής αναγέννησης. Και η προσφορά αυτή, από μια άποψη διαχρονική, δεν έχει σχέση με την ανύπαρκτη  δράση του στο πολεμικό πεδίο ή τα χρήματα που διάθεσε από την προσωπική του περιουσία για τον Αγώνα  των Ελλήνων (“Cause” τον ονομάζει ο ίδιος στα γράμματά του), αλλά με την εμπνευσμενη, συνετή και διορατική συνεισφορά του στο πολιτικό πεδίο, δίπλα στον Φαναριώτη πολιτικό ηγέτη Αλέξανδρο  Μαυροκορδάτο, σε μια κρίσιμη και επικίνδυνη συγκυρία, τον πρώτο εμφύλιο σε πλήρη εξέλιξη. Ο Μπάιρον κατεβαίνοντας στην Ελλάδα θα διακηρύξει από την Κεφαλονιά τον Σεπτέμβρη του 1823 ότι δεν έρχεται να ταχθεί στο πλευρό  φατρίας αλλά  έθνους. Εκ των πραγμάτων όμως έπρεπε να διαλέξει, κι έτσι πήγε στο Μεσολόγγι, στο πλευρό του Μαυροκορδάτου, που τον γνώριζε εξ ακοής (ο Μαυροκορδάτος συνδεόταν με το ζεύγος  Σέλλεϋ στο διάστημα της διαμονής του στην Πίζα). Ο Beaton υπογραμμίζει τεκμηριωμένα ότι ο Μπάιρον και ο Μαυροκορδάτος είχαν περιέργως σχεδόν ταυτόσημες πολιτικές απόψεις για πολλά καίρια ζητήματα, ιδίως όσον αφορά το μέλλον της Επανάστασης, με την συνδρομή των ευρωπαϊκών  Δυνάμεων,  και τη δημιουργία ενός νέου ανεξάρτητου και  συγκεντρωτικού ελληνικού κράτους. Ποιός επηρέασε ποιόν; Το ερώτημα είναι μάλλον ρητορικό. Αμφότεροι ήσαν μέτοχοι μιας νέας φιλελεύθερης πολιτικής κουλτούρας που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται και που οδήγησε στην αποδοχή και εφαρμογή  της αρχής του έθνους – κράτους, που μετέβαλε έκτοτε ριζικά τον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης. 

 
1 Comment

Posted by on January 18, 2014 in Byron, Λόρδος Βυρον

 

Tags: ,