Safo – Σαπφώ: dibujo de Manuel Alcorlo**
* κι ένα ποίημά της, επίσης σε απόδοση από τους Νομπελίστες
Cuasimodo και Ελύτη:
φαίνεταί μοι κήνος ίσος θέοισιν έμμεν’
ώνηρ όττις ενάντιός τοι ισδάνει και πλά
σιον άδυ φωνείσας υπακούει
και γε
λαίσας ιμέροεν το μ’ ή μάν καρδίαν εν
στήθεσιν επτόαισεν· ως γάρ ές σ’ ίδω
βρόχε’ ώς με φώνεσ’ ουδ’ ‘εν έτ’ είκει
αλλ’ άκαν μέν γλώσσα έαγε λέπτον
δ’ αύτικα χρώι πύρ υπαδεδρόμηκεν οπ
πάτεσσι δ’ ουδ’ ‘εν όρημμ’ επιρρόμβεισι
δ’ άκουαι
έκαδε μ’ ίδρως ψύχρος
κακχέεται τρόμος δέ παίσαν άγρει χλω
ροτέρα δέ ποίας έμμι τεθνάκην δ’ ολίγω
‘πιδεύης φαίνομ’ αι
αλλά πάν τόλ
ματον επεί και πένητα…
a me pare uguale agli dèi
chi a te vicino cosi dolce
suono ascolta mentre tu parli
e ridi amorosamente, subito a me
il cuare si agita nel petto
solo che appena ti veda, e la voce
si perde sulla lingua inerte,
un fuoso sottile affiora rapido alla pelle,
e no buio negli occhi e il rombo
del sangue alle orecchie.
e tutta in sudore e tremante
come erba patita scoloro:
e morte non pare lontana
a me rapita di mente.
(απόδοση Salvatore Cuasimodo)
θεός μου φαίνεται στ’ αλήθεια εμένα κείνος
ο άντρας που κάθεται αντικρύ σου κι από
κοντά τη γλύκα της φωνής σου απολαμβά
νει * και το γέλιο σου αχ που ξελογιάζει
και που λιώνει στο στήθος την καρδιά μου
σου τ’ ορκίζομαι· γιατί μόλις που πάω να
σε κοιτάξω νιώθω ξάφνου μου κόβεται η μι
λιά μου * μες στο στόμα η γλώσσα μου
στεγνώνει· πυρετός κρυφός με σιγοκαίει κι
ούτε βλέπω τίποτα ούτε ακούω * μα βου
ίζουν τ’ αυτιά μου κι ένας κρύος ιδρώτας
το κορμί μου περιχάει· τρέμω σύγκορμη άχ
και πρασινίζω σαν το χόρτο και λέω πως
λίγο ακόμη· λίγο ακόμη και πάει θα ξεψυ
χήσω * κι όμως όλα κανείς να τα τολ
μάει πρέπει· τι και παρατημένη ακόμη…
(ανασύνθεση και απόδοση Οδυσσέα Ελύτη)
** Ευχαριστούμε θερμά τον αγαπητό μας φίλο
ζωγράφο και ακαδημαϊκό κ. Manuel Alcorlo
για το αδημοσίευτο αυτό σχέδιο που μας έστειλε,
μαζί με τη μετάφραση του Cuasimodo, αντιγραμμένη
από τον ίδιο.
Tags: Alcorlo, Cuasimondo, Ελύτης, Σαπφώ, Safo
katalogia 