RSS

Category Archives: καταλόγια

ΡΗΣΕΙΣ, ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ, ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ, ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ***

26 Oct

*** του Σαράντη Αντίοχου
ερανισμένα από το ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ
(Εκδόσεις ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ, 1995)

Kαι τα πιο μελανά

καίνε μέσα τον δικό τους

αθέατο ήλιο.

*

Από το βάθος του Φαγιούμ στα ύψη της Ταφής.

Η γραμμή που μ’ ενώνει

και με μοιρά-

ΖΕΙ στα δύο.

*

Να καίγεσαι ωραία και να φαίνεσαι

στην ίδια δύσκολη απόσταση

από τη γη κι από

τους ουρανούς.

*

ο κόσμος δεν είναι όπως είναι…

*

Η γνώση δεν αρκεί.

Διαρκεί το πρόσωπο.

*

άλφα θέλω ν’ αρχινήσω

κάτι πολύ απτό – μέχρι αφελείας.

Πάνω στο βασάλτη της δυσλεξίας μου.

*

Η ευτυχία

να μην μπορείς να βγεις

από το ρούχο σου.

*

Όταν το καλοκαίρι μπαίνει στην πόλη

τα παιδία έχουνε στραγγαλίσει

τ’ όνειρο.

*

δεν έχω λέξη για σένα

που ρωτάς και ρωτάς

τον τυχόντα

ιδιώτη

*

η τραγωδία

όταν φτάνει στις τελευταίες κερκίδες

στολίζει τα μαλλιά της

με πευκοβελονες

*

κάθε νύχτα γεννιέται

κι ένα νέο ουράνιο βαρίδι

αλλιώτικο από τ’ άλλα

*

η αγωνία σε βαθύ βολυμί

*

η αγωνία σε κατάσταση στύσης

*

σύγνεφο και το ξερεις

πως σε παίρνει το κύμα

και σε ταξιδεύει

*

στους χαλεπούς καιρούς

μας σώζει / δε μας σώζει η αποκοιμισμένη

κι ο νέος τριακονταετής εμφύλιος

των ρόδων

*

εκατό χρονώ αναγελάσματα

και να χρησμοδοτείς

τα περασμένα

*

και η μνήμη Σολάρις

ασυναίρετη αυγή

*

σκιές με προοπτική

*

τα προφίλ της ηδονής

και της οδύνης τους

έχουνε γίνει ένα

*

όμηρη μνήμη

*

απατηλή ψιληζωή

παγιδευμένη που δεν κρύβεται

μέσα σ’ ένα κομμάτι

κεχριμπάρι

*

άσπρο είναι το χρώμα το πένθους

στον Al-Andalus

*

Πάρε τη φλόγα σου.

Δώσμου το φιόρο μου.

*

Όνειρο που δεν ονειρεύεσαι.

*

Στα σημεία π’ ανθίζουν τα νερά

νωπό το πένθος

επιβάλλει τον ασβέστη του.

*

Όλα είν’ απαλά· σημάδι πένθους.

*

Ανάμεσα στο Θ και το Π

το εκμαγείο που σε πονεί

για ό,τι κάνεις και δεν κάνεις.

*

Όχι κατά λέξη. Κατά γράμμα.

Και ν’ αφήνεις τον αητό

για τον ίσκιο σου.

*

Ο Χόλαν! Που γνώριζε στις σάρκες του

το πόσο αδύναμοι

είναι οι φύλακες αγγέλοι.

*

SWEETHEART!

Μια λέξη μεθαύριο καρπίζει

χιλιάδες άλλες λέξεις.

*

Μια ρίζα περγαμόντο

ουράνιας κηπευτικής

δίνει χιλιάδες ουράνιους

καρπούς.

*

Δίχως δέος. Με το μέτωπο στον τοίχο.

Ώσπου να βγει καθαρά το παράθυρο.

*

Τί τα θές! Η Σειρήνα σταματάει να τραγουδάει

katalogia

Category Archives: καταλόγια

ΡΗΣΕΙΣ, ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ, ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ, ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ***

*** του Σαράντη Αντίοχου

ερανισμένα από το ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ

(Εκδόσεις ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ, 1995)

Kαι τα πιο μελανά

καίνε μέσα τον δικό τους

αθέατο ήλιο.

*

Από το βάθος του Φαγιούμ στα ύψη της Ταφής.

Η γραμμή που μ’ ενώνει

και με μοιρά-

ΖΕΙ στα δύο.

*

Να καίγεσαι ωραία και να φαίνεσαι

στην ίδια δύσκολη απόσταση

από τη γη κι από

τους ουρανούς.

*

ο κόσμος δεν είναι όπως είναι…

*

Η γνώση δεν αρκεί.

Διαρκεί το πρόσωπο.

*

άλφα θέλω ν’ αρχινήσω

κάτι πολύ απτό – μέχρι αφελείας.

Πάνω στο βασάλτη της δυσλεξίας μου.

*

Η ευτυχία

να μην μπορείς να βγεις

από το ρούχο σου.

*

Όταν το καλοκαίρι μπαίνει στην πόλη

τα παιδία έχουνε στραγγαλίσει

τ’ όνειρο.

*

δεν έχω λέξη για σένα

που ρωτάς και ρωτάς

τον τυχόντα

ιδιώτη

*

η τραγωδία

όταν φτάνει στις τελευταίες κερκίδες

στολίζει τα μαλλιά της

με πευκοβελονες

*

κάθε νύχτα γεννιέται

κι ένα νέο ουράνιο βαρίδι

αλλιώτικο από τ’ άλλα

*

η αγωνία σε βαθύ βολυμί

*

η αγωνία σε κατάσταση στύσης

*

σύγνεφο και το ξερεις

πως σε παίρνει το κύμα

και σε ταξιδεύει

*

στους χαλεπούς καιρούς

μας σώζει / δε μας σώζει η αποκοιμισμένη

κι ο νέος τριακονταετής εμφύλιος

των ρόδων

*

εκατό χρονώ αναγελάσματα

και να χρησμοδοτείς

τα περασμένα

*

και η μνήμη Σολάρις

ασυναίρετη αυγή

*

σκιές με προοπτική

*

τα προφίλ της ηδονής

και της οδύνης τους

έχουνε γίνει ένα

*

όμηρη μνήμη

*

απατηλή ψιληζωή