νύχτα των Φώτων
στο περιβόλι σκούζει
τ’ άσπρο κοτσύφι
*
Κ. Μόντης
… κι όλο ρωτάει
τί απόγινε η ασπίδα
του κύπριου ρήγα
*
τρίχας εγκώμιο:
ξεντερολοϊσμένο
το νέο σαφάρι
*
και ποίος ξέρει
τώρα τί συλλογίζονται
τα ακρόπρωρα;
*
με τόση ακρίδα
είμαι ή πια δεν είμαι
ο Ιωάννης;
*
αλλάζει ο μύθος
λίγο σαν το κουνήσεις
το κατακάθι
πηγή: Σαράντης Αντίοχος,
ΠΡΟΗΓΜΕΝΟΣ ΚΥΚΛΟΣ, 2008